Grijze muis
Voor iemand die zegt dat ie toch een mislukkeling is, is de volgende mislukking een groot succes. Louter een bevestiging van het zelfbeeld. Het past in het plaatje.
Zo ook de grijze muis. Hij gaat anoniem op in de grijze massa. Dat past bij hem, zo zegt hij. Meer zal het nooit worden. Een lineair bestaan zonder opvallende ups en downs. Totdat 'ie er, heel soms, genoeg van heeft. Lang niet altijd, maar heel soms gebeurt dat.
Hij (of zij) neemt dan drastische beslissingen. Verbrandt schepen achter zich en begint een nieuw leven. Een scheiding bijvoorbeeld. Een nieuwe partner, een nieuwe omgeving waarmee "het grote succes, het grote geluk, zeker zal komen".
Vol in de zon start het nieuwe leven. Voor twijfels, voor onzekerheden is geen plaats. Die knagen alleen maar, bevestigen iets wat er niet meer mag zijn. Het nieuwe leven zal en moet immers een en al geluk worden.
Maar je zelfbeeld neem je met je mee. Ook als grijze muis in het volle zonlicht.
Dan maar geen zonlicht? Dan maar geen beslissing?
Mijn goede vriend, psycholoog Peter Mulhuijzen (Utrecht, 1941) heeft een prachtig boek geschreven. Al ruim dertig jaar ken ik zijn gedachten, zijn verfrissing, zijn confrontaties en zijn energie. In 'Eenzijn of Eenzaam?' heeft hij opgetekend wat zeer veel mensen bezighoudt, demotiveert en motiveert. 'Eenzijn of Eenzaam?' leest als het leven. Tenminste, als het leven zich te lezen geeft.
Thomas R. Hofhuis, uitgever
Axioma, Baarn